Στην επιφάνεια ήρθε ξανά η πολύκροτη υπόθεση της δολοφονίας του Ρώσου αρχιμαφιόζου Αλεξάντερ Σολόνικ και της 19χρονης συντρόφου του με αφορμή τη σύλληψη 48χρονου, ο οποίος θεωρείται ηθικός αυτουργός στις δολοφονίες
Πρόκειται για «ελληνοποιημένο» Γεωργιανό ο οποίος συνελήφθη στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» – Πως πιάστηκε στα δίχτυα των διωκτικών αρχών.
Ο 48χρονος «ελληνοποιημένος» Γεωργιανός αφίχθη στις 10:58 με την πτήση 547 της Ολυμπιακής Αεροπορίας στο terminal 1 από τη Λάρνακα και μόλις υπεβλήθη σε έλεγχο των στοιχείων του και δακτυλοσκοπικό, διαπιστώθηκε πως σε βάρος του εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης απο το 2005 για τη δολοφονία του Ρώσου γκάνγκστερ και της 19χρονης καλλονής φίλης του Σβετλάνα Κόττοβα στο Λαγονήσι. Αμέσως μετά οι αστυνομικοί χωρίς να του δώσουν το παραμικρό περιθώριο να αντιδράσει, του πέρασαν χειροπέδες.
Ο Γεωργιανός πιάστηκε στα δίχτυα των αστυνομικών του αεροδρομίου μετά από πληροφορία της Interpol που «τον έδωσε» αναφέροντας ότι το άτομο με τα στοιχεία που έβγαιναν στο όνομα Καρσλιαδης Ιωακείμ του Βασίλειου και της Νίνα με ημερομηνία γέννησης 30/1/1974, είναι καταζητούμενος Γεωργιανός δολοφόνος.
Έτσι, εκτός από τον τυπικό έλεγχο που έγινε υπεβλήθη και σε δακτυλοσκοπική εξέταση και συνελήφθη άμεσα. Την ελληνική ταυτότητα, όπως διαπιστώθηκε, την είχε από το 2000 και είχε εκδοθεί από τις ελληνικές αρχές.
Τέλος, ο ίδιος είπε στους αστυνομικούς ότι ταξίδεψε από την Κύπρο στη χώρα μας για να πάει σε μια κηδεία, ενώ και πριν δέκα χρόνια είχε ξανάρθει στην Ελλάδα για να παρουσιαστεί στο στρατό.
Ποιος ήταν όμως ο Ρώσος αρχιμαφιόζος;
Ο Αλεξάντερ Βικτόροβιτς Σολόνικ (ρωσικά: Алекса́ндр Ви́кторович Соло́ник), (16 Οκτωβρίου 1960 – 31 Ιανουαρίου 1997) ήταν ο πιο διαβόητος πληρωμένος δολοφόνος της Ρωσικής Μαφίας, και ένας εκ των πλέον καταζητούμενων μαφιόζων από την Interpol.
Με προσωνύμιο «Μέγας Αλεξάνδρος» ο Σολόνικ είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη ρωσική μαφία για τη φερόμενη «αποτελεσματικότητά του» για ένα μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1990, μέχρι και την εξαφάνιση του μετά τη δεύτερη απόδραση του από τη φυλακή το 1995.
Οι παλαιότεροι δημοσιογράφοι που ασχολήθηκαν με το αστυνομικό ρεπορτάζ τον θυμούνται ως τον πλέον αδίστακτο εκτελεστή, που καταζητούνταν σε όλο τον πλανήτη. Οι νεότεροι ξέρουν μόνο ό,τι έχουν διαβάσει και ότι έχουν ακούσει είτε από αφηγήσεις παλαιοτέρων δημοσιογράφων ή αστυνομικών.
Ο λόγος για τον πλέον διαβόητο Ρώσο εκτελεστή τον Αλεξάντερ Σολόνικ, την βίαιη καριέρα του οποίου, τερμάτισαν με εξίσου βίαιο τρόπο οι παλαιοί του φίλοι και μόλις στα 36 του χρόνια βρέθηκε μισοθαμμένος κοντά στη βίλα του στο Λαγονήσι.
Η φίλη του, η 21 ετών καλλονή Σβετλάνα Κότοβα πρώην μις Ρωσία της προηγούμενης χρονιάς, βρέθηκε μετά από μήνες, σε διάφορα σημεία του Λαγονησίου, τεμαχισμένη μέσα σε βαλίτσες, δείγμα της αγριότητας με την οποία λύνει τις διαφορές της η ρωσική μαφία.
Ο Σολόνικ έγινε θρύλος στον ρωσικό υπόκοσμο, εξαιτίας της δεινότητας του στις “πληρωμένες εκτελέσεις” αλλά και εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο κατόρθωνε πάντοτε να δραπετεύει ακόμη και από φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Το τέλος του διαβόητου εκτελεστή και της άσχετης με τη δουλειά του φίλης του, γράφτηκε στις 30 Ιανουαρίου 1997. Ο ίδιος βρέθηκε μία ημέρα μετά έξω απ’ τη βίλα που νοίκιαζε, ενώ η Σβετλάνα συνέχιζε να αγνοείται.
Τότε ακόμη, η ελληνική κοινωνία δεν είχε εθιστεί στις βίαιες δολοφονίες, (ο Σεχίδης λίγους μήνες αργότερα δολοφόνησε την οικογένεια του) και το σοκ που προκάλεσε η είδηση της ειδεχθούς δολοφονίας ήταν μεγάλο.
Η Ελληνική Αστυνομία αρνήθηκε ότι γνώριζε πως ένας από τους πιο άγριους εκτελεστές που έδρασαν ποτέ, είχε βρει καταφύγιο στη χώρα μας. Το διαβατήριο του ήταν γνήσιο, είχε δηλώσει ομογενής ελληνοπόντιος και είχε εκδοθεί από τις ελληνικές αρχές την δεκαετία του 1990, στη Μόσχα, όταν τα ελληνικά διαβατήρια ήταν περιζήτητα και αρκετά…προσβάσιμα με μερικές χιλιάδες δολάρια!
Το vradini.gr γνωρίζει ότι ο Σολόνικ είχε συνυπηρετήσει στα τέλη της δεκαετίας του 1970 στα σοβιετικά τεθωρακισμένα στο Αφγανιστάν, με κάποιον ο οποίος σήμερα ανήκει στη διπλωματική υπηρεσία της Ρωσίας, και μάλιστα είχε υπηρετήσει αρκετά χρόνια στην Αθήνα την δεκαετία του 1990.
Σήμερα κατέχει υψηλόβαθμη θέση στη ρωσικό υπουργείο εξωτερικών και φυσικά δεν είχε καμία σχέση με τον Σολόνικ. Απλώς συνυπηρετούσαν. Και σύμφωνα με συνομιλητή του, ο ίδιος είχε εκπλαγεί από τις ικανότητες του Σολόνικ στην σκόπευση αλλά και στην εκτέλεση αποστολών που απαιτούνταν θάρρος τόλμη, και ψυχρό αίμα.
Σήμερα είναι γνωστό ότι ο Σολόνικ στην “καριέρα” του ως επαγγελματίας δολοφόνος, έφερε σε πέρας τουλάχιστον 43 συμβόλαια θανάτου. Μεταξύ των θυμάτων του, διάσημοι αρχιμαφιόζοι της Ρωσίας του ’90, όταν διαμοιράστηκαν τα ιμάτια της χώρας στη νέα ολιγαρχία, η οποία έλυνε τους λογαριασμούς της με πιστολιές και δολοφονίες. Ακριβοί, αλλά άξιζαν τα λεφτά τους, αφού τελείωσαν τις δουλειές που αναλάμβαναν, χωρίς να τους εμποδίζουν οι αντικειμενικές δυσκολίες. Κάποια από τα θύματα του Σολόνικ, ήταν πάντοτε υπό την προστασία πολλών ενόπλων μπράβων, σχεδόν όλοι τους βετεράνοι του Αφγανιστάν. Αλλά δεν αποτέλεσε εμπόδιο στην δολοφονία τους. Αυτό ήταν που έκανε περιζήτητες και πανάκριβες τις υπηρεσίες του Σολόνικ.
Φονική μηχανή
Ο Αλεξάντερ Σολόνικ γεννήθηκε στο Κουργκάν της Σοβιετικής Ένωσης στις 16 Οκτωβρίου 1960. Τον χαρακτήριζαν σκληρό παιδί, αθλητικό, με βαθιά αγάπη για τις πολεμικές τέχνες και τη σκοποβολή. Η μητέρα του ήταν γυμνάστρια και τον ώθησε στον αθλητισμό. Επέλεξε τα σκληρά αθλήματα, την πάλη, το μποξ, το τζούντο όπου στα 16 του κέρδισε τη μαύρη ζώνη, και το καράτε, όπου πήρε την μαύρη ζώνη δυο χρόνια μετά στα 18 του.
Κόντρα στα στερεότυπα που θέλουν τους σκληρούς μαφιόζους να μεγαλώνουν σε δυστοπικό και σκληρό περιβάλλον και να είναι σχεδόν αναλφάβητοι, ο νεαρός Αλεξάντερ είχε εξαιρετικές επιδόσεις και στο σχολείο.
Πανέξυπνος και διαβαστερός, τον οποίο -σύμφωνα με ρωσικά δημοσιεύματα της εποχής- οι συμμαθητές του θα τον θυμούνται ως ένα παιδί που όχι μόνο παρέδιδε πρώτος την κόλλα στα διαγωνίσματα, αλλά και πολλές φορές αναλάμβανε να διδάξει τα μικρότερα παιδιά.
Όμως κανείς δεν μπορεί να νικήσει τη φύση του. Η σκληράδα του ιδίου, τα παράπονα των δασκάλων για βίαιη συμπεριφορά σε συνομηλίκους του και η επιθυμία του να ξεφύγει από το μικρό για τις φιλοδοξίες του Κουργκάν, τον κάνουν να τα παρατήσει όλα και θα κυνηγήσει μία καριέρα στον Κόκκινο Στρατό. Μόνο με τις διακρίσεις που έχει στις πολεμικές τέχνες, μπορεί να διεκδικήσει θέση στις ειδικές δυνάμεις της Ρωσίας. Αυτό όμως δεν γίνεται εφικτό στον βαρύ και γραφειοκρατικό Κόκκινο Στρατό και το 1979, μόλις τελειώσει το σχολείο, θα καταταγεί ως μέλος πληρώματος τανκ στις σοβιετικές δυνάμεις και σύντομα θα μεταταχθεί στην Ανατολική Γερμανία.
Εκεί θα αποκτήσει μεγάλη επιδεξιότητα με τα όπλα στα χέρια του, ενώ λέγεται ότι ο λοχαγός υποστήριζε πως σε όλη του τη ζωή, ποτέ δεν συνάντησε κάποιον με καλύτερο σημάδι από τον Σολόνικ.
«Ο Σάσα μπορούσε να πετύχει οποιοδήποτε στόχο σε 250 μέτρα απόσταση με οποιοδήποτε όπλο και από οποιαδήποτε θέση» ήταν τα λόγια του σοβιετικού λοχαγού, σύμφωνα με ρωσικά δημοσιεύματα.
Κάποιοι θα τολμήσουν να γράψουν αργότερα ότι υπό τις διαταγές αυτού του λοχαγού θα εκτελέσει συμβόλαια θανάτου -σκοτώνοντας μάλιστα έναν άνθρωπο όσο βρισκόταν στην καρέκλα του οδοντίατρου. Αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεχωρίσει πού σταματά ο θρύλος και πού αρχίζει η πραγματικότητα. Μάλιστα, θα ισχυριστούν ότι η πραγματική «δουλειά» του Σολόνικ ήταν η δολοφονία υψηλών αξιωματούχων του N.A.T.O. κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Όμως αυτά μάλλον ήταν απλά “σάλτσες” για να δαιμονοποιηθεί περισσότερο ο Σολόνικ, αφού, τίποτα δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Το μόνο σίγουρο είναι αυτό που είπε ο πρώην δικηγόρος του, Βάλερι Καρίσεφ:
«Τού ήταν έμμονη ιδέα να γίνει κάτι σαν τον Σούπερμαν. Έβρισκε κάτι ρομαντικό σ’ αυτό. Έτσι, όσο υπηρετούσε στον στρατό, αποφάσισε να γίνει αστυνομικός».
Ο Σολόνικ λόγω των εξαιρετικών ικανοτήτων του θα ενταχθεί σε ένα ειδικό αστυνομικό σώμα, αλλά δεν θα στεριώσει εκεί, αφού θα αποταχθεί μόλις έξι μήνες μετά, προτού ακόμα ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του.
Ο λόγος; Χτυπούσε τους υπόπτους με τέτοια αγριότητα, η οποία δεν μπορούσε να γίνει ανεκτή ούτε από την αστυνομία εκείνης της εποχής.
Θα γυρίσει στο πατρικό του, θα πιάσει δουλειά ως νεκροθάφτης(!), θα παντρευτεί, θα αποκτήσει μία κόρη, θα χωρίσει, θα ξαναπαντρευτεί, θα αποκτήσει και μία δεύτερη κόρη και το 1987, θα έρθει για πρώτη φορά αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη, όταν και θα καταδικαστεί για τον βιασμό μίας γυναίκας σε οκτώ χρόνια κάθειρξη.
Και κάπου εκεί ξεκινά το τουρνέ του στις…φυλακές. Αλλά επίσης, θα δείξει τις ικανότητες του στις αποδράσεις.
Κατά τη διάρκεια της αποχαιρετιστήριας συνάντησης με τη σύζυγό του πριν από τη φυλάκιση του, θα το σκάσει πηδώντας από τον δεύτερο όροφο του κτιρίου. Φίλοι που τον περιμένουν έξω απ’ το δικαστήριο, θα τον βάλουν σε ένα αυτοκίνητο και θα τον φυγαδεύσουν στην πόλη Τιουμέν της Σιβηρίας.
Στη νέα του ζωή, προκειμένου να μην μπορεί η αστυνομία να τον αναγνωρίσει εύκολα, θα αφαιρέσει μία κρεατοελιά απ’ το πρόσωπό του και θα σβήσει ένα τατουάζ ορθόδοξου σταυρού απ’ το χέρι του. Δεν αρκούν αυτά όμως, και τελικά θα τον συλλάβουν οι πρώην συνάδελφοί του, μέσα σε ένα κομμωτήριο.
Θα μείνει στη φυλακή δυο χρόνια.Όχι επειδή ήταν τόση η ποινή του, αλλά επειδή δραπέτευσε μπαίνοντας στο σύστημα εξαερισμού της φυλακής. Άλλωστε το μπόι του δεν ήταν εμπόδιο, αφού ήταν μόνο 168 εκατοστά πάνω από το έδαφος.
Έτσι, τον Απρίλιο του 1990 θα είναι ξανά ελεύθερος και τα επόμενα πέντε χρόνια θα είναι η “χρυσή πενταετία” που θα τον κάνει θρύλο, και θα χαρακτηριστεί ως ο πλέον διαβόητος εκτελεστής στην ιστορία της ρωσικής μαφίας. Μέχρι σήμερα, μετά από 24 χρόνια, κανείς δεν ξεπέρασε σε αγριότητα και δεινότητα τα “κατορθώματα” του Σολόνικ.
Πρόσφατα σε δηλώσεις του στο Νοβόστι, ένας απόμαχος πλέον ανώτατος αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων της μοσχοβίτικης αστυνομίας που είναι εντεταλμένες με την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος, έλεγε πως μετά τον Σολόνικ, υπήρξαν κι άλλοι “εκτελεστές” εξίσου άγριοι, ή ικανοί, αλλά κανείς τους δεν μακροημέρευσε, αφού η “καριέρα” τους τελείωσε πολύ σύντομα.
Η ψύχωση με τον Μέγα Αλέξανδρο
Λόγω του ονόματος του, είχε ψύχωση με τον Μακεδόνα στρατηλάτη. Ρωσικά δημοσιεύματα έγραψαν ότι ταυτίζονταν με τον Μέγα Αλέξανδρο, και δεν ήθελε να τον φωνάζουν “Σάσα” (υποκοριστικό του Αλεξάνδρου) αλλά Αλεξάντερ. Στα σπίτια του που έμενε πάντοτε υπήρχαν βιβλία για τον Αλέξανδρο. Στη βίλα του στο Λαγονήσι, βρέθηκαν μάλιστα και διάφορα αντικείμενα όπως προτομές του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αντίγραφα ασπίδας, με το δεκαεξάκτινο αστέρι της Βεργίνας. Γι’αυτό και οι φίλοι του τον αποκαλούσαν “Μακεδόνα’…
Ο Σολόνικ πια, είναι έξω και αυτό το χρωστάει σε κάποιους πολύ σημαντικούς ανθρώπους, που έβαλαν το χέρι στην τσέπη και λάδωσαν τους φρουρούς για να κάνουν τα στραβά μάτια. Και, βέβαια, οι χάρες γίνονται για να ξεπληρώνονται, οπότε θα ενταχθεί στη συμμορία αυτών των ανθρώπων, κομμάτι της τοπικής μαφίας της πόλης του, του Κουργκάν, όπου και έχει πλέον επιστρέψει, προκειμένου να ξεχρεώσει, αλλά και να κερδίσει επιπλέον συμβόλαια θανάτου.
Για αρχή καλείται να δολοφονήσει τον αρχηγό της τοπικής μαφίας. Και χωρίς δεύτερη σκέψη το κάνει, εκτός έδρας…
Στις 3 Ιουλίου, σε ένα πανάκριβο εστιατόριο της Μόσχας, στέκι μαφιόζων και ολιγαρχών, ο Ντόνα, ο τοπικός νονός του Κουργκάν απολαμβάνει ήσυχα το γεύμα του.
Ο Σολόνικ θα προχωρήσει προς το μέρος του, θα του δώσει το χέρι και ο Ντόνα θα ανταποδώσει τη χειραψία. Οι δυο άντρες γνωρίζονται καλά. Με το άλλο χέρι όμως ο Σολόνικ θα αδειάσει επάνω του ένα πιστόλι, μπροστά στα μάτια δεκάδων μαρτύρων. Έξω τον περιμένει μία Porsche 911. Θα εξαφανιστεί και θα γυρίσει στο Κουργκάν, αφήνοντας τον Ντόνα να κολυμπάει μέσα στο αίμα του.
Έχει ξεχρεώσει, αλλά έχει συνειδητοποιήσει κιόλας, ότι η πόλη του είναι πια πολύ μικρή γι’ αυτόν. Θα χωρίσει τη γυναίκα του και θα εγκατασταθεί μόνιμα στη Μόσχα, στο κέντρο των εξελίξεων, εκεί που ένας μαφιόζος μπορούσε πραγματικά να πλουτίσει μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Η ξέφρενη πορεία
Οι εκτελέσεις που θα αναλάβει και θα φέρει σε πέρας ο Σολόνικ αυτό το διάστημα δεν έχουν προηγούμενο. Νονοί που δεν μπορούσε να τους αγγίξει κανείς, θα πέσουν νεκροί απ’ το χέρι του, με εκείνον να γλιτώνει, ακόμη και αν γύρω απ’ το θύμα του υπήρχαν δεκάδες μπράβοι.
«Η σχεδόν υπερφυσική του ικανότητά του να εξαφανίζεται και να εμφανίζεται πάλι απ’ το πουθενά για να χτυπήσει, μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνη του διεθνούς τρομοκράτη ‘Κάρλος το Τσακάλι’», θα γράψει μία ρωσική εφημερίδα της εποχής.
Ακολουθούν μόνο μερικά απ’ τα χτυπήματα που τον έκαναν θρύλο στον ρωσικό υπόκοσμο:
- Το 1992 ο Σολόνικ θα στήσει το sniper του σε απόσταση 400 μέτρων απ’ την πόρτα του σπιτιού του Ρώσου αρχιμαφιόζου, Βίκτορ Νικιφόροφ και στωικά, θα περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να τον χτυπήσει. Όταν ο Νικιφόροφ θα βγει στην αυλή με ένα κόκκαλο στο χέρι, κέρασμα για το σκυλί του, ο Σολόνικ θα βρει την ευκαιρία που περίμενε. Θα του ρίξει μόλις μία φορά, θα τον βρει στο κεφάλι και θα τον αφήσει στον τόπο.
- Έξι μήνες αργότερα, ο Σολόνικ έχει πληρωθεί για να σκοτώσει τον Βάλερι Ντούγκλατς, έναν ακόμη νονό που θεωρείται ανέγγιχτος. Ο Ντουγκλάτς κυκλοφορεί με τέσσερις σωματοφύλακες, που του μοιάζουν στη σωματοδομή και είναι πάντα ντυμένοι με τα ίδια ρούχα που φορά κι εκείνος. Στόχος να μπερδευτούν οι επίδοξοι δολοφόνοι, όπως βλέπουμε στις ταινίες. Αυτό που δεν βλέπουμε στις ταινίες όμως, είναι αυτό που έκανε ο Σολόνικ. Τους σκότωσε…όλους!!! Δεν ήταν εύκολο αλλά το έκανε. Στρατολόγησε τέσσερα άτομα, και με δύο νοικιασμένα βαν εγκλώβισε τη μαύρη μερσεντές του Ντουγκλάτς η οποία δεν μπορεί να κινηθεί ούτε μπροστά ούτε πίσω. Οι σωματοφύλακες θα καταλάβουν ότι έχουν πέσει σε ενέδρα αλλά είναι πολύ αργά για οτιδήποτε. Ο Σόλονικ τους περιμένει με αντιαρματικό ρουκετοβόλο. Το αυτοκίνητο θα ανατιναχθεί και όσοι δεν κάηκαν ζωντανοί πέθανα ακαριαία.
- Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, στις 17 Ιανουαρίου 1994, θα σκοτώσει και τον αντικαταστάτη του Ντουγκλάτς, τον Βλάντισλαβ Βίνερ, πιο γνωστό ως «Μπόμπαν», μέσα σε μια μοσχοβίτικη ντισκοτέκ. Ο τρόπος που χτύπησε τον στόχο του -με ένα όπλο σε κάθε χέρι- για κάποιο λόγο ονομάστηκε από τους Ρώσους “μακεδονικό στυλ”. Ο Σολόνικ θα τον εκτελέσει παρά το γεγονός ότι το μέρος είναι γεμάτο από μπράβους του.
- Και δυο μήνες αργότερα, θα σκοτώσει έναν ακόμη συνεργάτη του Ντούγκλατς, γνωστό στη ρωσική μαφία ως «Ράμπο», μετά από κατά μέτωπο επιδρομή στο σπίτι του. Από τους δέκα μπράβους που φυλούσαν τον Ράμπο, μόλις τέσσερις θα φύγουν ζωντανοί, με κάποιους απ’ αυτούς να παρακολουθούν το αφεντικό τους να γονατίζει μπροστά στα πόδια του Σολόνικ, προτού αυτός τον εκτελέσει με μία σφαίρα στο κεφάλι.
- Το 1994, ο Αλεξάντερ Σολόνικ θα επιστρέψει στην Τιουμέν για να διευθετήσει ορισμένα χρέη. Η τοπική μαφία του χρωστούσε ένα εκατομμύριο δολάρια, για «δουλειές» που είχε φέρεις εις πέρας εκ μέρους τους, αλλά το μεγάλο αφεντικό της πόλης αρνήθηκε να τον πληρώσει. Λίγες μέρες αργότερα το αφεντικό θα βρισκόταν νεκρό, μαζί με μερικούς από τους ανθρώπους του. Όλοι ήξεραν ποιος το έκανε, και φυσικά κανένας δεν μίλησε.
Όλο αυτό το διάστημα ο Σολόνικ δεν σκοτώνει μόνο πρωτοκλασάτα στελέχη της ρωσικής μαφίας. Σκοτώνει οποιονδήποτε αρκεί να πληρωθεί καλά. Είναι αποδεδειγμένο ότι όσο ζούσε εκτέλεσε τουλάχιστον 43 συμβόλαια θανάτου, πολλά απ’ τα οποία τα παραδέχτηκε και ενώπιον της δικαιοσύνης.
Έμενε σε Θρακομακεδόνες και Λαγονήσι, με πλαστή ταυτότητα ως Ρώσος ομογενής
Έδρα του θα είναι οι Θρακομακεδόνες και το Λαγονήσι, ενώ ο ίδιος θα κυκλοφορεί με πλαστή ταυτότητα ως Ρώσος ομογενής με το όνομα Βλαδίμηρος Κεσσόβ. Ένα όνομα που χρησιμοποιούσε κατά κόρον σε πλαστές ταυτότητες η ομάδα του, όπως είχε διαπιστωθεί στο μακελειό που προκάλεσαν έξω από νυχτερινό κέντρο στο Μενίδι το 1995. Ο Αλεξάντερ Σολόνικ φέρεται να είχε υπό τον έλεγχο του τουλάχιστον 40-50 άτομα.
Στις 25 Ιανουαρίου 1997 θα έρθει στη Ελλάδα κατόπιν προσκλήσεως του Σολονίκ η Σβετλάνα Κότοβα, ένα γνωστό μοντέλο της Ρωσίας, και η οποία είχε κερδίσει και τον τίτλο Μις Ρωσία το 1996. Ο Αλεξάντερ και η Σβετλάνα θα γνωριστούν σε ένα κλαμπ της Μόσχας, με τον Σολόνικ να εντυπωσιάζεται από την Ρωσίδα καλλονή.
Το ζευγάρι θα μείνει στη βίλα του Σολόνικ στο Λαγονήσι και θα περνάει ευχάριστα και πολύ ρομαντικά, όπως είχε αναφέρει η Σβετλάνα στη μητέρα της, στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν. Ο Αλεξάντερ Σολόνικ θα βρεθεί δολοφονημένος στην Αθήνα, στις 3 Φεβρουαρίου 1997 σε δασική έκταση της Βαρυμπόμπης. Είχε προηγηθεί τηλεφώνημα στις αρχές μέσω του οποίου είχε αποκαλυφθεί το σημείο.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση εντοπίστηκε στραγγαλισμένος με σχοινί ή καλώδιο ανάμεσα σε θάμνους, είχε δολοφονηθεί τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Οι δράστες του αφαίρεσαν τη ζωή σε άλλο σημείο και στη συνέχεια τον μετέφεραν στη Βαρυμπόμπη.
Λίγους μήνες αργότερα το Μάιο, κοντά στη βίλα που νοίκιαζε ο Ρώσος στο Λαγονήσι, εντοπίστηκε το πτώμα της φίλης του, της 19χρονης Σβετλάνα Κότοβα. Όπως αναφέρει το πόρισμα του ιατροδικαστή, οι δράστες τεμάχισαν το πτώμα της, το τοποθέτησαν σε βαλίτσα και το έθαψαν στην περιοχή.
Με πληροφορίες από Βραδυνή – ΣΚΑΪ- Wikipedia