Άμεση Δράση: Ο μύθος και η πραγματικότητα

Του Αντιπροέδρου Ε.ΑΣ.Υ.Α. Κυριακάκου Παναγιώτη

Ως  Αντιπρόεδρος της ΕΑΣΥΑ και υπηρετών στην Άμεση Δράση επί σειρά ετών, κυρίως όμως με την ιδιότητα του αστυνομικού Αμεσοδρασίτη, διαβάζοντας με μεγάλη προσοχή  σχετικό άρθρο σε γνωστό site αστυνομικού κυρίως ενδιαφέροντος, θεώρησα αυτονόητο να γράψω δυο κουβέντες σχετικά με τον μύθο και την πραγματικότητα περί Άμεσης Δράσης και όσα το άρθρο πραγματεύεται σε αυτό. Εκ προοιμίου να πω πως δεν υπάρχει καμία διάθεση αντιπαράθεσης με τον υπογράφοντα το σχετικό άρθρο ο οποίος και λόγω ιδιότητας αλλά και στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου είναι απόλυτα σεβαστός προς εμέ, χωρίς να σημαίνει βέβαια πως ασπάζομαι καθ’ ολοκληρίαν τα γραφόμενα. Άλλωστε μπορεί και να μην τον ενδιαφέρει η άποψή μου διόλου, όπως και πολλούς άλλους άλλωστε.

             Γνωρίζοντας πως το συγκεκριμένο άρθρο σίγουρα θα το έχουν διαβάσει πάρα πολλοί συνάδελφοι, μεταξύ αυτών και πολλοί που υπηρετούν ή υπηρέτησαν στην Άμεση Δράση, κυρίως γι’ αυτούς που καθημερινά πασχίζουν μέσα από αντιξοότητες να προσφέρουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στους πολίτες αυτής της χώρας, με αυταπάρνηση ζήλο και πολλές φορές και προσωπικό κόστος απ’ τον οικονομικό τους προϋπολογισμό θεωρώ πως έπρεπε να γράψω δυο λόγια. Και τέλος επειδή κατά την ταπεινή προσωπική μου άποψη επειδή στο άρθρο βρήκα αρκετά πράγματα τα οποία τεχνηέντως κατ’ εμέ, δια της απαλοιφής ή μέσω της στρογγυλοποίησης αφήνουν κάποια κενά και ακυρώνουν την πολυετή προσφορά της Άμεσης Δράσης σε κοινωνικό και ανθρωπιστικό επίπεδο.

             Θα συμφωνήσω πως τα Α.Τ. και Τ.Α. χρειάζονται ενίσχυση και πως ο ρόλος τους στις τοπικές κοινωνίες  είναι πολύ σημαντικός. Στα επιμέρους τώρα που αφορούν την Άμεση Δράση και όσα αναφέρονται στην παράγραφο 2α του άρθρου, ο ενεργών την σύλληψη δίνει πλήρη κατάθεση στον Αξιωματικό Υπηρεσίας είτε του Α.Τ. είτε του Τ.Α. ανάλογα με το αδίκημα κατά περίσταση και συνεπώς αυτός δεν ψάχνεται πως θα καταρτίσει την δικογραφία. Την κατηγορία καλείται να υποστηρίξει ενώπιον των Ελληνικών δικαστηρίων ο αστυνομικός που έδωσε κατάθεση. Σύμφωνα με την παράγραφο 2β όσων αφορά τις καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμοδιότητες, αυτές συνυπάρχουν αρμονικά σε κλίμα αγαστής συνεργασίας αφού οι πολίτες μπορούν να απευθυνθούν για τα προβλήματα που τους απασχολούν είτε στα κατά τόπους Αστυνομικά καταστήματα είτε μέσω τηλεφωνικής κλήσης στο 100 και να αποσταλεί μέσω του κέντρου επιχειρήσεων της ΓΑΔΑ μηχανοκίνητη μονάδα απαρτιζόμενη από δικυκλιστές, πλήρωμα περιπολικού ή πολλές φορές ανάλογα την σοβαρότητα του συμβάντος και απ’ τα δυο μαζί. Επίσης είναι γνωστό τοις πάσι πως τα πληρώματα της Άμεσης Δράσης, περιπολικά Ζήτα , ΔΙΑΣ αξιολογούνται καθημερινά με βάση την δραστηριότητα που παρουσιάζουν. Συνεπώς εκλείπουν απ’ την συγκεκριμένη Υπηρεσία σε μεγάλο βαθμό αν όχι καθολικό τα φαινόμενα ωχαδερφισμού εν αντιθέσει με άλλες Υπηρεσίες. Επιπρόσθετα οι σταθμοί της Α.Δ. μπορούν να κινηθούν παντού εν αντιθέσει με τα οχήματα των κατά τόπους τμημάτων τα οποία κινούνται κατ’ αποκλειστικότητα σχεδόν εντός των στενών γεωγραφικών τους ορίων.

2γ: καθημερινα το τ/φ κέντρο του 100 το οποίο είναι στελεχωμένο από άξιους συναδέλφους ανταποκρίνεται κατά μ.ο σε 30 με 40 χιλιάδες τ/φ κλήσεις για πάσης φύσεως θέματα που απασχολούν τους πολίτες πέραν των αμιγώς αστυνομικών θεμάτων.

2δ: για όσα αδικήματα -συμβάντα οι πολίτες επιθυμούν να λάβουν αντίγραφο καμία απολύτως ταλαιπωρία δεν υφίστανται και τούτω διότι μπορούν να παραλάβουν το σχετικό έγγραφο είτε με αυτοπρόσωπη προσέλευση στην ΓΑΔΑ (γρ.αντιγράφων) είτε μέσω mail στο mail που θα δηλώσουν οι ίδιοι ,είτε μέσω fax είτε ακόμα να ζητήσουν να τους αποσταλεί στο τμήμα της περιοχής που τους βολεύει. Συνεπώς καμία ταλαιπωρία. Τουναντίον θα έλεγα με πλήρεις και εμπεριστατωμένες εγγραφές (πλην ελαχίστων περιπτώσεων) τα οποία κατά κόρον οι πολίτες χρησιμοποιούν μέσω των δικηγόρων τους για κάθε νόμιμη χρήση.

2στ: τα πληρώματα λειτουργούν εκτός από κατασταλτικά και προληπτικά στα πλαίσια της διαρκούς κίνησης στους τομείς ευθύνης και όταν δεν απασχολούνται με σήματα μέσω του κέντρου διενεργούν πάσης φύσεως ελέγχους γενικότερου αστυνομικού ενδιαφέροντος ( πχ. ανευρέσεις κλεμμένων οχημάτων ) .

2ε: με την τελευταία αναδιάρθρωση η ΑΔ χωρίστηκε σε επιμέρους υποδιευθύνσεις οι οποίες είναι στελεχωμένες από ικανούς κατά την πλειοψηφία αξιωματικούς οι οποίοι ασκούν καθημερινό έλεγχο και τα περιστατικά αυθαιρεσίας ή αποκλίνουσας συμπεριφοράς του προσωπικού είναι ελάχιστα, ενώ όπου αυτοδιαπιστώνεται η αντιμετώπιση είναι άμεση σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.

3.όσα αναφέρονται στην συγκεκριμένη παράγραφο είναι ακριβώς η σημερινή δομή λειτουργίας των τριών κέντρων (Α,Β,Ε ) βάση των οποίων η Αττική έχει χωριστεί σε τομείς ευθύνης για την άμεση ανταπόκριση και διαχείριση των προβλημάτων από τους σταθμούς περιπολίας στις κατά τόπους περιοχές, των οποίων τα πληρώματα είναι άριστοι γνώστες και των προβληματικών περιοχών.(αυξημένες κλοπές ,διακίνηση ναρκωτικών κλπ)

4.Το μοντέλο Άμεσης επέμβασης (ΤΑΔ) εφαρμόστηκε ανεπιτυχώς κατά το παρελθόν και σε μόλις 6 μήνες επανήλθε η πρότερα κατάσταση λειτουργίας. Δεν θα ήθελα εδώ να αναλύσω το τι ακριβώς συνέβαινε με τα οχήματα των κατά τόπους Αστυνομικών Τμημάτων τα οποία κατέληγαν να κάνουν επιδόσεις δικογράφων, εγκλεισμούς ψυχασθενών, δουλειές και αβαρίες άσχετες πλήρως με τον αστυνομικό ρόλο και αστυνομική αποστολή. Παροιμιώδεις είναι οι περιπτώσεις που δραστήρια οχήματα τμημάτων επειδή φόρτωναν το τμήμα με δουλειά ,προσαγωγές, μηνήσεις κλπ την επόμενη μέρα με σχετική εντολή είτε δεν ξαναέκαναν περιπολικό είτε υποχρεώνονταν απ΄τον αξιωματικό υπηρεσίας να παραμείνουν στο τμήμα να βοηθήσουν λόγω φόρτου εργασίας. Περάσαμε απ΄τα Αστυνομικά Τμήματα τα ζήσαμε καλά στο πετσί μας, μας τα μεταφέρουν κατά καιρούς και οι συνάδελφοί μας ακόμη και σήμερα. Αποτέλεσμα όλων αυτών η πλήρης απαξίωση του περιπολικού του Τμήματος και η σταδιακή διάλυση.

         Γράφοντας τις τελευταίες γραμμές θα πω πάλι πως τα Αστυνομικά Τμήματα θα πρέπει να ενισχυθούν ,όχι όμως διαλύοντας κάτι που παγιώθηκε ως καταξιωμένο στην συνείδηση του κόσμου και αποδεδειγμένα παράγει τεράστιο έργο στην προσπάθεια εμπέδωσης του αισθήματος ασφάλειας στους πολίτες της χώρας. Όποιος επιχειρεί να συνδέσει το οργανωμένο έγκλημα και τις διαστάσεις που αυτό έχει λάβει με τον ρόλο και την αποστολή μιας υπηρεσίας που δεν είναι το καθαρό αντικείμενό της μάλλον είναι εκ του πονηρού.

         Αλλά και σε αυτό το επίπεδο να θυμίσω σε όσους είναι επιλήσμονες τον τεράστιο φόρο αίματος με τον οποίο έχουν  πληρώσει τα στελέχη αυτής της Υπηρεσίας ώστε οι πολίτες αυτής της χώρας να αισθάνονται ασφαλείς, χωρίς να παραγνωρίζω την προσπάθεια των αστυνομικών όλων των Υπηρεσιών.