Ηχηρό μήνυμα από το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας προς αυτό της Τουρκίας, μετά την απαράδεκτη και προκλητική ανακοίνωση για την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων. «Ψεύδη, παραποίηση της ιστορίας και εμπρηστική ρητορική δεν συνάδουν με χώρα που θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ», αναφέρεται μεταξύ άλλων
Στην κατάπτυστη και προκλητική ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείο Εξωτερικών, αναφορικά με την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, απάντησε η Ελλάδα. Με ανακοίνωσή του το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών βάζει στη θέση της την Άγκυρα, που με περίσσιο θράσος έκανε λόγο για «φρικαλεότητες της Ελλάδας» και αρνήθηκε όπως πάντα τις σφαγές και τον αφανισμό 353.000 Ελλήνων του Πόντου τον Μάιο του 1919 καλώντας τη χώρα μας να… σταματήσει να διαβάζει την ιστορία ανάποδα.
Στην ανακοίνωση του υπουργείο Εξωτερικών υπογραμμίζεται πως για ακόμα μια φορά η Τουρκία επέλεξε το γνωστό μοτίβο της παραποίησης της ιστορικής αλήθειας. Η Ελλάδα ξεκαθάρισε επί της ουσίας πως με ψέματα, αλλοίωση της ιστορίας και ρητορική που βάζει «μπουρλότο» στις διμερείς σχέσεις η Άγκυρα δεν μπορεί να έχει καμία τύχη στην προσπάθεια ένταξης στην ΕΕ και καλεί τη γειτονική χώρα να κάνει την αυτοκριτική της και να ζητήσει συγγνώμη στις οικογένειες των θυμάτων…
Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών
«Με ιδιαίτερη απογοήτευση διαπιστώνουμε να επαναλαμβάνεται για μία ακόμη φορά η αδόκιμη απόπειρα μέσω ανακοίνωσης του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών της παραποίησης της ιστορικής αλήθειας.
Τα ψεύδη, η παραποίηση της ιστορίας και η χρήση εμπρηστικής ρητορικής, δεν συνάδουν με την προώθηση σχέσεων καλής γειτονίας από χώρα, η οποία επιθυμεί να αποτελέσει μέλος της Ευρωπαϊκής Οικογένειας.
Η νηφάλια αναγνώριση των γεγονότων, από κάθε χώρα, στην προκειμένη περίπτωση από την Τουρκία, συνιστά αναγκαίο βήμα και εχέγγυο της δέσμευσης ότι ζοφερές στιγμές όπως η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού δεν θα επαναληφθούν.
Η αυτοκριτική, η συγγνώμη στους συγγενείς των θυμάτων και η εγκατάλειψη του αναθεωρητισμού αποτελούν ένδειξη δύναμης και όχι αδυναμίας. Αποτελούν προϋπόθεση για τον καλόπιστο διάλογο στην βάση του Διεθνούς Δικαίου και την καταπολέμηση των ακροτήτων του εθνικισμού. Για την επούλωση των πληγών του παρελθόντος και τη συμφιλίωση των λαών και των κρατών. Για την εμπέδωση της ειρηνικής συμπόρευσής τους».