Είκοσι χρόνια πριν, όταν ο Κώστας Πάσσαρης πυροβόλησε με σκοπό να σκοτώσει 4 φορές κατά αστυνομικών
Πριν από έναν χρόνο είχε ορκισθεί εκδίκηση. Βρήκε τα τηλέφωνα ραδιοφωνικού σταθμού και το εξήγγειλε και επίσημα. Ήταν και τότε Φεβρουάριος. Η αιματηρή συμπλοκή της συμμορίας του με αστυνομικούς της Άμεσης Δράσης, στην Πλατεία Βάθης, στις 19 Φεβρουαρίου του 2000, είχε καταλήξει σε μακελειό. Ένας Ρουμάνος
συνεργός του πέφτει νεκρός και δύο αστυνομικοί τραυματίζονται βαριά.
Η σύγκρουση του αρχηγού της συμμορίας, του 30χρονου Κώστα Πασσαρή, με την Αστυνομία, μόλις είχε αρχίσει…
Ο ίδιος συλλαμβάνεται τέσσερις ημέρες μετά. Λίγες ώρες αργότερα, σε ένα περίεργο σκηνικό που είχε στηθεί στην Πετρούπολη, πέφτει νεκρός ύστερα από συμπλοκή με αστυνομικούς της Άμεσης Δράσης και πάλι , ο δεύτερος συνεργός του, ο Ρουμάνος Νικολάε Γκορέα, ο συνομήλικος που έγινε «αδελφικός του φίλος»
στις φυλακές ανηλίκων της Κασσαβέτειας πριν από 15 χρόνια.
Ο Πασσαρής θα συλληφθεί στις 22 Φεβρουαρίου του 2000 και θα οδηγηθεί στις φυλακές Κορυδαλλού. Το μίσος, που έμαθε να φωλιάζει μέσα του, θα γίνει παραμιλητό, έμμονη ιδέα, σιωπηρή επανάληψη ενός όρκου που ξεπληρώνεται μόνο με ανθρώπινο αίμα.
Με τη συμπλήρωση ενός χρόνου, σε κάποιο κεφαλόσκαλο του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου «Γεννηματάς», ο Κώστας Πασσαρής, με τη βοήθεια ενός συνεργού του, θα στήσει τη δολοφονική παγίδα που σχεδίαζε επί έναν χρόνο εις βάρος των αστυνομικών.
Ο Πασσαρής, με ένα ρωσικό πιστόλι τύπου 54518, πυροβολεί εξ επαφής δύο αστυνομικούς και έναν υπάλληλο των φυλακών που τον συνοδεύουν στο νοσοκομείο για ιατρικές εξετάσεις.
Πριν από τη συμπλήρωση ενός χρόνου, η τέταρτη πρόκληση του 30χρονου κακοποιού εις βάρος της Αστυνομίας ήταν και η πιο αιματηρή. Πλατεία Βάθης, Μάνδρα Αττικής, Πετρούπολη και χθες Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς». Ο Κώστας Πασσαρής στιγμή δεν λογάριασε τη ζωή των αστυνομικών, των ανθρώπων που εκτελώντας το καθήκον τους τον οδήγησαν στο νοσοκομείο για το δικό του καλό.
Όσα προηγήθηκαν θυμίζουν Ταραντίνο… Τέσσερις πράξεις αίματος με νεκρούς και τραυματίες και από τις δύο πλευρές: από τη μία δύο νεκροί κακοποιοί και από την άλλη ένας νεκρός και πέντε τραυματίες αστυνομικοί.
Πρώτη πράξη
Όλα άρχισαν στις 19 Φεβρουαρίου. Ένα τυχαίο μπλόκο, ένας έλεγχος ρουτίνας ανδρών της ομάδας «Σίγμα» της Άμεσης Δράσης, ξημερώματα Σαββάτου της 19ης Φεβρουαρίου στην Πλατεία Βάθης καταλήγει σε αιματηρή συμπλοκή.
Οι τρεις νεαροί, δύο Ρουμάνοι και ένας Έλληνας, οι οποίοι δέχθηκαν πρόθυμα τον έλεγχο των αστυνομικών, ήταν αποφασισμένοι να μετατρέψουν την οδό Μαιζώνος σε πεδίο βολής.
Με αυτόματα ούζι γαζώνουν το πλήρωμα του περιπολικού με βολές κατά ριπάς. Από τη συμπλοκή θα τραυματισθούν στα χέρια και τα πόδια οι αστυνομικοί Παναγιώτης Πολύχρονος και Προκόπης Βλάσης. Τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, τα οποία φορούσαν, θα αποδειχθούν σωτήρια.
Στην οδό Μαιζώνος θα πέσει νεκρός ο Ρουμάνος Βασίλε Ίον, ενώ θα διαφύγουν τη σύλληψη ο Κώστας Πασσαρής και ο Ρουμάνος φίλος του Νικόλαε Γκορέα. Η Αστυνομία εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψη του Κώστα Πασσαρή και του συνεργού του.
Δεύτερη πράξη
Μία ημέρα μετά κάνει την εμφάνισή του και πάλι ο Πασσαρής. Επιτίθεται με χειροβομβίδα στον φρουρό του Αστυνομικού Τμήματος της Μάνδρας. Η ταυτότητα του δράστη θα γίνει γνωστή από τον ίδιο μία ημέρα αργότερα. Ο Κώστας Πασσαρής εκτοξεύει στον φρουρό μια αμυντική χειροβομβίδα ανατολικού τύπου. Τον ήθελε νεκρό. Και πάλι ήταν ξημερώματα.
Από την έκρηξη της χειροβομβίδας προκλήθηκαν υλικές ζημιές στη σκοπιά και σε δύο αυτοκίνητα του Τμήματος, ενώ ο φρουρός από τύχη σώθηκε. Την επομένη με ραδιοφωνικό του διάγγελμα ο Πασσαρής απειλεί θεούς και δαίμονες. Αφού ανέλαβε την ευθύνη της επίθεσης στη Μάνδρα Αττικής, απειλεί ότι θα εκδικηθεί τον
θάνατο του συνεργού του.
Τρίτη πράξη
Στις 22 Φεβρουαρίου η Αστυνομία συλλαμβάνει τον Πασσαρή σε μπαρ της Πλατείας Αμερικής. Αξιωματικοί της Ασφάλειας Αττικής που τον παρακολουθούσαν, τον συνέλαβαν μόλις βγήκε από το μπαρ μαζί με τη φίλη του. Ο Πασσαρής δεν πρόλαβε να χρησιμοποιήσει το εννιάρι πιστόλι που είχε μαζί του.
Κατά τις ανακρίσεις ο Πασσαρής, σύμφωνα με πληροφορίες, θα κατονομάσει τον δεύτερο άγνωστο συνεργό του, τον Ρουμάνο Νικολάε Γκορέα, ο οποίος συμμετείχε στην αιματηρή συμπλοκή της Πλατείας Βάθης.
Λίγες ώρες αργότερα στην Πλατεία Πετρούπολης πέφτει νεκρός ο Γκορέα! Αυτήν τη φορά το σκηνικό είχε στηθεί στην οδό Δωδεκανήσου. Ντυμένος με αλεξίσφαιρο γιλέκο, κρατάει στα χέρια σάκο γεμάτο με βαρύ οπλισμό. Μέσα εκεί βρίσκεται και ένα αυτόματο όπλο ΜΡ5.
Ύστερα από ειδοποίηση κατοίκου της περιοχής προς την Άμεση Δράση, περιπολικό σπεύδει στην περιοχή για ένοπλη ληστεία σε τραπεζικό κατάστημα. Λίγο αργότερα, σε γειτονικό δρόμο, οι αστυνομικοί θα ζητήσουν από τον Γκορέα να σηκώσει τα χέρια του ψηλά.
Ο ίδιος, κατά τις ανακοινώσεις της Αστυνομίας, δεν υπακούει. Με απρόσεκτη κίνησή του θα αναγκάσει τους αστυνομικούς να πυροβολήσουν. Μία σφαίρα τον βρίσκει στο κεφάλι. Ο θάνατος του «αδελφικού του φίλου», του Ρουμάνου συνομηλίκου του που γνώρισε στα 15 του χρόνια στις φυλακές της Κασσαβέτειας, θα τον οδηγήσει στον Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο.
Τέταρτη πράξη
Έναν χρόνο μετά, ο Πασσαρής θα στήσει τη δολοφονική παγίδα εις βάρος των αστυνομικών που τον συνοδεύουν. Τα ερωτηματικά που γεννά το σχέδιό του, πολλά. Πώς βρέθηκε στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» και όχι στο κοντινότερο νοσοκομείο της Νίκαιας, πώς κατάφερε να ειδοποιήσει τον συνεργό του, όταν μόλις χθες έμαθε για τη μεταφορά του εκεί.
Ποιος ήταν ο άγνωστος συνεργός του Πασσαρή που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του για να τον σώσει; Πώς κατάφερε ο συνεργός τού Πασσαρή να του δώσει το ρωσικό πιστόλι χωρίς οι τρεις φρουροί να αντιληφθούν το παραμικρό;
Ή μήπως ο Πασσαρής είχε μαζί του το πιστόλι από τις φυλακές; Γιατί πάλι η διαφυγή του δεν ήταν
στοιχειωδώς σχεδιασμένη και διακινδύνευσε τη σύλληψή του τρέχοντας με τον συνεργό του στον κήπο του νοσοκομείου;
Τις απαντήσεις αυτές αναζητάει η Ασφάλεια Αττικής όσο ψάχνει να βρει τον Πασσαρή και τον συνεργό του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι παραλείψεις και τα λάθη των τριών φρουρών του Πασσαρή είναι πολλά.
«Το ιατρείο των φυλακών είναι σαν αγροτικό»
Σε όποιο νοσοκομείο υπάρχει κάθε φορά η δυνατότητα, μεταφέρονται οι κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού προκειμένου να υποβληθούν σε ιατρικές εξετάσεις. Ακόμα και σε νοσοκομεία που είναι αρκετά απομακρυσμένα από τις φυλακές.
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι των φυλακών. «Είναι μια συνήθης πρακτική η μεταφορά ασθενών σε νοσοκομεία σε διάφορες περιοχές της Αθήνας» είπε στα «ΝΕΑ» ένας από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους.
«Το ιατρείο των φυλακών δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις νοσηλευτικές απαιτήσεις των κρατουμένων. Πρόκειται ουσιαστικά για αγροτικό ιατρείο, το προσωπικό του οποίου δεν είναι μόνιμο. Ούτε η υλικοτεχνική υποδομή του είναι επαρκής.
Το γειτονικό Γενικό Κρατικό Νικαίας λόγω φόρτου εργασίας (αφού εξυπηρετεί μια τεράστια περιοχή του Λεκανοπεδίου) δεν είναι πάντα διαθέσιμο».
«Την Παρασκευή το πρωί το μοναδικό νοσοκομείο της Αθήνας στο οποίο μπορούσε να γίνει αξονική τομογραφία του κρατουμένου ήταν το Γενικό Κρατικό Αθηνών. Στο ίδιο νοσοκομείο είχαν μεταφερθεί κατά το παρελθόν αρκετοί κρατούμενοι είτε για εξέταση είτε (πιο σπάνια) για νοσηλεία» υποστηρίζει ο ίδιος υπάλληλος.
Το κλίμα χθες στο εσωτερικό, πάντως, των φυλακών ήταν ιδιαίτερα τεταμένο. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι ανάστατοι διαπίστωναν «για άλλη μια φορά», όπως οι διοι λένε, ότι «τελικά κάθε μέρα κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα, ακόμα και η ίδια τους η ζωή κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».
Οι ίδιοι οι υπάλληλοι δεν μιλούσαν χθες. Παρέπεμπαν στην διοίκηση των φυλακών. Το μεσημέρι στους χώρους των φυλακών συνεκλήθη έκτακτη σύσκεψη με τη συμμετοχή και εισαγγελέων για το θέμα της αιματηρής απόδρασης.
Με στοιχεία από ρεπορτάζ της εφημερίδα “Τα Νέα” τον Φεβρουάριο του 2001