Η Αστυνομία στην πρώτη γραμμή της μάχης, η διοίκηση της ΠΟΑΣΥ πού είναι;

Τα θετικά κρούσματα covid-19 στη Χώρα πολλαπλασιάζονται και μαζί με αυτά πολλαπλασιάζονται και οι δυνάμεις της αστυνομίας για την τήρηση των μέτρων ώστε να κρατηθεί ασφαλής ο πληθυσμός.

Για να μπορούν ιατροί και νοσηλευτές να περιθάλπουν τους ασθενείς!

Οι αστυνομικοί της Τροχαίας έχουν εξαντληθεί καθώς έχουν επιφορτιστεί με πολυάριθμα σταθερά και κινητά σημεία ελέγχου.

Παρόλα αυτά από την Ηγεσία ζητούνται ακόμα περισσότερα σημεία.

Οι συνάδελφοί μου εδώ και αρκετό καιρό εκτός από την κυρία και καθημερινή αποστολή τους, που είναι η καταπολέμηση του εγκλήματος και η ασφάλεια του πολίτη, έχουν δηλώσει παρόντες και σε πολλούς άλλους τομείς.

Στα νησιά για την εσωτερική ασφάλεια και τη μετανάστευση.

Στα σύνορα ακόμη και για την εξωτερική ασφάλεια συνεπικουρώντας το έργο του Στρατού.

Στην πρωτόγνωρη μάχη με τον covid-19 για την εφαρμογή των μέτρων που ζήτησε η Κυβέρνηση ώστε να μη σταματήσει να δουλεύει λόγω υπερφόρτωσης το υγειονομικό σύστημα και να διαφυλαχθεί το αγαθό της υγείας.

Σήμερα, άλλη μια φορά, ο αστυνομικος έγινε ασπίδα για την κοινωνία και θεματοφύλακας των οδηγιών της κυβέρνησης, της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και των επιστημόνων λοιμοξιολόγων.

Σε πρωτόγνωρες συνθήκες και με καμία υλική ανταπόδοση ή έστω αναγνώριση της προσφοράς και του έργου που επιτελεί.

Η διοίκηση της ΠΟΑΣΥ αφανής, καθώς κάποιοι δηλώνουν ότι αυτή τη στάση η αστυνομία την έχει συνηθίσει και πράττει απλά το καθήκον της.

Γι’ αυτό όμως εκλέγονται κάποιοι συνδικαλιστές για να μην είναι οι αστυνομικοί οι μόνοι εργαζόμενοι που εκτελούν πάσης φύσεως καθήκοντα σε αυτή τη Χώρα και μάλιστα στο τέλος να παραγκωνίζονται σε μια άκρη.

Οι ολυμπιονίκες όταν έκαναν το καθήκον τους και επέστρεφαν από τους αγώνες, γκρεμίζονταν τα τείχη της πόλης για να περάσουν.

Πολλοι κλάδοι άλλωστε και λειτουργοί άσκησαν το καθήκον τους με την Πολιτεία να μην τους ξεχνάει και να τους ανταποδίδει την προσφορά.

Εμείς, εκτός από ένα μαζικό sms «στον άγνωστο αστυνομικό» δεν λάβαμε τίποτε άλλο.

Όχι επίδομα όπως η πολιτική προστασία, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Όχι μποναμα Χριστουγέννων αντί δώρου όπως οι στρατιωτικοί.

Αλλά ούτε τις χρόνιες διεκδικήσεις για μισθολόγιο στα επίπεδα του 2012.

Επιδομα επικίνδυνου και ανθυγιεινού.

Δίκαιο βαθμολόγιο με βαθμούς που να έχουν αξία.

Όμως για να σου δοθεί κάτι σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για όλους πρέπει να το διεκδικήσεις.

Να το παρουσιάσεις. Να το επικοινωνήσεις.

Εκτός από κάποιες ελάχιστες φωνές συνδικαλιστών και Ενώσεων, κάποιοι άλλοι συνδικαλιστές (μόνο στον τίτλο) λειτούργησαν ως οι καλύτεροι κυβερνητικοί εκπρόσωποι.

Δεν είναι ότι απλά τήρησαν σιγή ασυρμάτου, αλλά δίχασαν τους συναδέλφους μας (μάχιμοι-μη μάχιμοι) και λοιδόρησαν δημοσίως όσους απαίτησαν κάτι καλύτερο για όλους μας.

Αυτά θα πρέπει κάθε αστυνομικός που είναι στον δρόμο και έρχεται σε επαφή με τον άορατο εχθρο να τα θυμηθεί όταν ξαναέρθει η ώρα των εκλογών.

Γιατί με υπομονή και επιμονή θα περάσει και αυτό.

Ομως το ζητούμενο είναι πως θα βρει τον καθένα μας ξεχωριστά αλλά και όλους μαζί το αύριο.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ Δημήτρης
Συνδικαλιστής
Μέλος ΜΠΡΟΣΤΆ Β/Α