Μεταρρυθμιστική κόπωση στην Αστυνομία;

1. Είναι γνωστή η πρακτική, κάθε νέα διοίκηση, κάθε αλλαγή στα πρόσωπα της ηγεσίας των πάσης φύσεως οργανισμών, να συνοδεύεται από εξαγγελίες για ένα νέο ξεκίνημα και για επίλυση των χρονιζόντων προβλημάτων του οργανισμού. Στην αρχή της προσπάθειας παρατηρείται πράγματι να γίνονται κάποιες ενέργειες για τη βελτίωση των θεσμικών και άλλων προβλημάτων. Όμως στην πορεία ανακύπτουν δυσκολίες, οι οποίες οφείλονται αφενός στην «αντίδραση» κατεστημένων νοοτροπιών και προκαταλήψεων και αφετέρου στην αδυναμία ή άρνηση των υπευθύνων-ηγετών να συγκρουστούν με τις συντεχνίες, τα επιμέρους συμφέροντα και τον λαϊκισμό. Οι τελευταίοι δηλαδή προτιμούν να συμβιβαστούν και να εγκαταλείψουν την όποια προσπάθεια, προκειμένου να είναι αρεστοί στο «σύστημα» και να διατηρήσουν τη θέση τους.

2. Και τούτο γιατί το άτομο που συμβιβάζεται πλήρως σχολιάζεται, με κάποια πολύ στενή μεταφορική έννοια, ως «ένας καλός στρατιώτης». Βέβαια, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δημιουργική σκέψη καταπιέζεται, αφού ο άντρας ή η γυναίκα διαφορετικών απόψεων-που διακρίνει την αδυναμία ή το λάθος και προβλέπει την ανάγκη για αλλαγή-μπορεί να θεωρηθεί μη συνεργάσιμο άτομο, ανεύθυνο και εκκεντρικό. Με μια προσφιλή έκφραση, αυτός ή αυτή «δεν είναι χρήσιμο άτομο». Κάπως έτσι και ο επιτελής-ηγέτης της αστυνομίας (ανεξάρτητα αν έχει ή όχι την ικανότητα) δεν προτείνει τις απαραίτητες αλλαγές-λύσεις και υπάρχει στασιμότητα και αδράνεια.

3. Στο θεσμικό-μεταρρυθμιστικό πεδίο λοιπόν είδαμε κάποιες επιμέρους παρεμβάσεις και την επίλυση-βελτίωση του κανονιστικού πλαισίου (όπως αυτό του κανονισμού μεταθέσεων). Στη συνέχεια όμως παρατηρούμε τα περισσότερα και σοβαρότερα ζητήματα να έχουν «παγώσει» ή χαθεί στα γρανάζια της «γραφειοκρατίας». Και αυτά αφορούν κυρίως την αναδιάρθρωση, τον εξορθολογισμό του οργανογράμματος και της επετηρίδας, το αντικειμενικό-αξιοκρατικό σύστημα κρίσεων-προαγωγών, το πειθαρχικό δίκαιο και τον έλεγχο των κρουσμάτων αστυνομικής αυθαιρεσίας, την απασχόληση των αστυνομικών, τη θεσμική «αταξία» στο συνδικαλισμό, την εκπαίδευση, την απλούστευση των διαδικασιών κ.λ.π. Παραλείπουμε να αναφέρουμε τα οικονομικά-ασφαλιστικά θέματα, επειδή αυτά καταρχήν εκφεύγουν της αρμοδιότητας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Υπάρχει όντως «μεταρρυθμιστική κόπωση» και αυτό οφείλεται στη συνηθισμένη «πρακτική»;

Το κείμενο αναρτήθηκε στη σελίδα στο fb του policenews.gr από τον Αντιστράτηγο ΕΛ.ΑΣ. ε.α. κ. Ν. Μπλάνη*

Νικόλαος Αθ. Μπλάνης
Αντιστράτηγος Αστυνομίας ε.α.
Επίτιμος Προϊστάμενος Κλάδου Οργάνωσης
και Ανθρώπινου Δυναμικού Α.Ε.Α./Υ.Δ.Τ.
Πτυχιούχος Νομικής Σχολής Αθηνών