Το παρόν κείμενο αποτελεί απάντηση στη δημοσίευση του Μιχάλη Λώλη στο facebook. Δείτε την επίμαχη ανάρτηση και δείτε την απάντηση αστυνομικού στο άρθρο:
“Ο Αστυνομικός (ως κατ’επιλογή επαγγελματική ιδιότητα) δεν μπορεί να είναι θύμα ρατσισμού, κάτι που δυστυχώς πολύ συχνά ακούγεται από συναδέλφους, καθώς το επάγγελμα δεν αποτελεί βάση Ρατσιστικής διάκρισης και σύμφωνα με την κείμενη αντιρατσιστική νομοθεσία δεν χρήζει προστασίας λόγω ευαλωτότητας.
Άλλωστε πέρα από αυτή την ορθή νομική βάση, ο αστυνομικός δεν μπορεί να ανήκει σε ευάλωτη κοινωνική ομάδα που χρήζει προστασίας από το ρατσισμό.
Φράσεις υποτίμησης του Αστυνομικού ως “Μπάτσου” κλπ, εμπίπτουν ίσως στα πλαίσια περί εξιβρυσης κλπ του Κοινού Ποινικού Δικαίου, το οποίο άλλωστε παρέχει ήδη διακεκριμένη προστασία στον Αστυνομικό όταν ασκεί τα καθήκοντα του, με τα άρθρα της Αντίστασης και της Απείθειας κατά της Αρχής.
Οι αρνητικές αντιλήψεις, η απαξίωση, οι επιθετικές συμπεριφορές και η έλλειψη σεβασμού ορισμένων πολιτών απέναντι στον Αστυνομικό, είναι απλά αποτέλεσμα των στερεοτύπων και προκαταλήψεων, αλλά και πολιτικών ιδεολογιών για την Αστυνομία, όχι όμως ρατσισμός.
Μην υποβιβάζουμε ως Αστυνομικοί ποτέ τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σε αυτό το επίπεδο, τα όποια αποτελούν Θεμελιώδεις Σύνταγματικές Διατάξεις και βρίσκονται στην κορυφή της νομικής ιεραρχίας και οφείλουμε να προασπίζουμε, απαλλασόμενοι πρώτα εμείς από τα δικά μας στερεότυπα και προκαταλήψεις για τους πολίτες που είναι πραγματικά ευάλωτοι και θύματα ρατσισμού.
Αλλά και σε θεωρητική ανάλυση ο αστυνομικός είναι επάγγελμα και αποτελεί επιλογή, την οποία αν θέλει μπορεί να απαλλαγεί και να παραιτηθεί. Αντίθετα ο αλλοδαπός, ο Ρομά, ο ομοφυλόφιλος, η Τρανς, δεν το επέλεξελαν, αλλά έτσι γεννήθηκαν, οπότε μιλάμε για χαρακτηριστικά συνυφασμένα με ανθρώπινη φύση, οπότε χρήζουν προστασίας διότι η διαφορετικοτητά τους έναντι της πλειοψηφούσας “κανονικότητας” αποδεδειγμένα τους καθιστά ευάλωτους στο ρατσισμό, τις διάκρισεις και τη βία.
Οπότε ο παραλληρισμός των βάσεων διάκρισης ή χαρακτηριστικών της νομοθεσίας για το Ρατσισμό (φυλή, εθνική ή εθνοτική καταγωγή, θρήσκευμα, σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα φύλου, αναπηρία) με την κατόπιν επιλογής αστυνομική ιδιότητα είναι άτοπος και δείχνει έλλειψη βασικών γνώσεων, το οποίο είναι απαράδεκτο για έναν Αστυνομικό.
Και αν πάρουμε την ανάλυση των κοινωνικών μοτίβων συμπεριφοράς, δεν είναι επίσης υπέρ του Αστυνομικού, καθότι συνηγορούν σε έναν αστυνομικό που είναι περισσότερο θύτης, παρά θύμα. Και ειδικά θύτης ρατσισμού, αν απλά δεν στέκεται στις αδιανόητες για έναν επαγγελματία αστυνομικό Ρατσιστικές απόψεις του και καταλήγει κατά την ενάσκηση των αρμοδιοτήτων του να τις εξωτερικεύει.
Και να εκφράσω εδώ μια προσωπική άποψη, δε θεωρώ συνάδελφο μου και εν γένει Αστυνομικό όποιον μετέρχεται Ρατσιστικές απόψεις και επιθυμώ την εκδίωξη του από το Σώμα όταν αυτές τις εξωτερικεύει και πολύ περισσότερο τις κάνει πράξεις.”
Η απάντηση του αστυνομικού:
Μιχάλη, εσύ και όλοι οι ορθοπολιτικάκηδες έχετε την τάση να πέφτετε πολύ συχνά σε αντιφάσεις. Για εσάς η ελληνική γλώσσα είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται κατά το δοκούν και πάνω στο άγχος σας να χειραγωγήσετε τον απλό λαό, πέφτετε σε λογικά σφάλματα.
Γράφεις στην ανάρτησή σου (και πολύ σωστά): «Οι αρνητικές αντιλήψεις, η απαξίωση, οι επιθετικές συμπεριφορές και η έλλειψη σεβασμού ορισμένων πολιτών απέναντι στον αστυνομικό είναι απλά αποτέλεσμα προκαταλήψεων, αλλά και πολιτικών ιδεολογιών για την Αστυνομία, όχι όμως ρατσισμός.»
Όμως ξεχνάς ότι εσείς οι ορθοπολιτικάκηδες (και στη συνέχεια οι ορθοπολιτικάντηδες) πήρατε τον όρο «ρατσισμός» και αρχίσατε και προσθέτατε σε αυτόν διαστάσεις παντελώς άσχετες με την έννοια της λέξης, μονάχα για το λόγο ότι εξυπηρετούσε την επικράτηση της ιδεολογίας και πολιτικής σας. Η έννοια της ράτσας, φυλής είναι μία και συγκεκριμένη.
Το επιχείρημά σου πως θύματα του ρατσισμού μπορούν να είναι μόνο όσοι «έτσι γεννήθηκαν» δεν περιλαμβάνει τις κάποτε 16 -> μετά 64 -> μετά 100 (και πάνω) διαφορετικές σεξουαλικές ταυτότητες. Είναι επιλογή των ανθρώπων. Όταν τους ξεγέννησε ο μαιευτήρας, δε σημείωσε σε ένα χαρτί με 100+ επιλογές, αλλά έκρινε ανάμεσα σε δύο με βάση ένα και μόνο συγκεκριμένο οπτικά χαρακτηριστικό. Η δυσμορφία που παρατηρείται σε ένα πολύ μικρό ποσοστό που έχει αμφότερα τα γενετήσια χαρακτηριστικά, είναι στα πλαίσια της τερατογέννεσης και όχι ένα τρίτο φύλο (που όπως είναι τα XY/ΧΧ αυτό θα προερχόταν [για παράδειγμα] από κάποιο ΧΝ χρωμόσωμα).
Το επίπεδο του επιχειρήματός σου ότι «ο αστυνομικός μπορεί να παραιτηθεί» είναι επιπέδου επιχειρηματολογίας «και ο έγχρωμος μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμα του Michael Jackson». Γελάω με τέτοια, δεν απαντάω καν.
Οι αντιρατσιστικοί νόμοι είχαν αφετηρία καταστάσεις όπου φυλετικές ομάδες στερούνταν βασικά δικαιώματα, όπως η ελεύθερη διέλευση, η εργασία, το δικαίωμα στην ιδιοκτησία κλπ. Η υπάρχουσα νομοθεσία σχετικά με αυτά αποτελεί αντισυνταγματικό μόρφωμα, αποτέλεσμα σχεδιασμών με συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες. Είναι ανήκουστο το Σύνταγμα να ορίζει πως οι πολίτες είναι ίσοι, αλλά κάποιοι να έχουν μεγαλύτερη υπό το νόμο προστασία χωρίς αυτή να πηγάζει από διοικητικές ιδιότητες. Όπως επίσης δε γίνεται να ορίζει πως οι εξουσίες πηγάζουν υπέρ του Έθνους και αλλοεθνείς να έχουν στην Ελλάδα μεγαλύτερη προστασία, περισσότερα δικαιώματα, περισσότερα προνοιακά προνόμια κλπ.
Βλέποντας την παράνοια των τελευταίων ετών όπου η τσιμεντόλιθος στο κεφάλι του αστυνομικού είναι πλημμέλημα και η νόμιμη βία με σκοπό τη σύλληψη ενός τοξικομανούς ΛΟΑΤΚΙ κακούργημα, πολύ λογικό να θεωρούν οι συνάδελφοι ότι βρίσκονται σε μια κατηγορία ευάλλωτης μειοψηφίας.
Κλείνοντας αναφέρεις πως επιθυμείς την εκδίωξη από το σώμα κάθε αστυνομικό που έχει ρατσιστικές απόψεις και πως δεν τον θεωρείς συνάδελφο. Δεν έχεις αντιληφθεί την έννοια της ράτσας, γιατί δεν ένιωσες μέσα σου τα λόγια διανοούμενων όπως ο Καζατζάκης για το χρέος μας στη ράτσα. Δεν σε αγγίζει το «όμαιμον» του Ηροδότου και δε σε νοιάζει να διαιωνίσεις τον ελληνισμό, γιατί όπως όλοι οι πολιτικοορθάκηδες, είσαι υπέρ της χυδαίας επικράτησης της νεομαρξιστικής παγκοσμιοποίησης.
Αυτά και τα ξαναλέμε.
Τηλέμαχος Μπόσσιος
Αστυνομικός – Συγγραφέας