Τα γυρίζει ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα μετά την άθλια δήλωσή του ότι πρόκειται για μια «απλή ανθρωποκτονία» – Στη συνέχεια της απολογίας του δήλωσε ότι πρόκειται για «τραγική ανθρωποκτονία» – Ολοκληρώθηκε η διαδικασία μετά την απολογία του Γιώργου Ρουπακιά, καθ´ομολογία δολοφόνου του Παύλου Φύσσα και χωρίς την παρουσία της Μάγδας Φύσσα Δηλώσεις έκανε και ο πατέρας του αδικοχαμένου Παύλου
Μετά το πρώτο μέρος της απολογίας του ο Γιώργος Ρουπακιάς επανήλθε, επιχειρώντας να ανασκευάσει τα περί απλής ανθρωποκτονίας που είχε πει αρχικά.
Ρουπακιάς: «Επειδή κάθισα και το σκέφτηκα έξω για αυτό το ατυχές για την απλή ανθρωποκτονία, θέλω να πω πως το έχω μετανιώσει. Λυπάμαι ειλικρινά, μακάρι να γύριζα το χρόνο πίσω. Ήταν μία τραγική ανθρωποκτονία…»
Εισαγγελέας: Για τη δήλωσή σας ότι ειναι απλή ανθρωποκτονία δώσατε μια εξήγηση…
Κατηγορούμενος: Έχω κλείσει δύο σπίτια το δικό μου και το δικό του..
Εισαγγελέας: Για ποιο λόγο;
Συνηγορος Ρουπακιά: Αφήστε τον να ολοκληρώσει…
Κατηγορούμενος: Νιώθω μετανιωμένος. Τι να πω; Μακάρι να γύριζα το χρονο πίσω…
—-
Πάρεδρος: φαίνεται ότι εκτελέσετε ένα καίριο χτύπημα και επαγγελματικά εκτελεσμένο..
Κατηγορούμενος: Έσκυψε και τον χτύπησα…
Πάρεδρος: Επειδή υπάρχει και μια μελέτη. Προκύπτει ότι το χτύπημα έγινε από καλό γνωστή και του σημείου και του τρόπου.
Κατηγ: Εγώ τέτοιος γνωστής δεν είμαι…
Πρόεδρος: Δεν μπορεί να λέτε ότι από τις κινήσεις του σώματος στράφηκε το μαχαίρι. Να απαντάτε στα πλαίσια της λογικής…
(…)
Παρεδρος: Δυο μάρτυρες είπαν ότι βγήκατε ατάραχος, πήγατε προς το μέρος του, τον μαχαιρώσατε και τον αγκαλιάσετε. Ούτε ότι σας χτύπουσε ουτε τιποτα…
Κατηγορούμενος: Αυτό που έγινε σας καταθέτω. Έκανε τρια – τεσσερα βήματα, εγώ δεν πρόλαβα να κουνηθώ…
Παρ: Αυτή η κατάθεση έρχεται από μάρτυρα που δεν έχει σχέση με κάποιο χώρο… Σήμερα μας είπατε οτι φταίει ο Παύλος που έσκυψε και πήγε το μαχαίρι στην καρδιά; Γιατί αυτό μας λέτε…
Κατηγορούμενος: Έτσι έχουν τα πράγματα όπως τα λέω. Χτύπησα στα πόδια….
Παρ: Προστατευόμενος μάρτυρας έχει καταθέσει ότι τον είχατε στοχοποιήσει…
Κατηγ: Ξέρω και προσωπικά ποιοί είναι οι μάρτυρας αυτοί. Δεν ισχύουν αυτά τα πράγματα…
—-
Αναπλ. Εισαγγελέας: Ο Μιχαλολιάκος ανέλαβε πολιτική ευθύνη. Τί λέτε για αυτό;
Κατηγορούμενος: Αυτό που κατάλαβα, είναι όχι την ευθύνη της ανθρωποκτονίας.
Παρ: Τι σχέση έχει με εσάς;
Κατηγ: Δεν μπορώ να καταλάβω…
Παρ: Γιατί να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για αυτό που διαρπάξατε εσείς;
Κατηγ: Δεν ξέρω. Εγώ υποστηρικτής υπήρξα, ούτε στέλεχος, ούτε τίποτα. Μέχρι τον Πατέλη, πιο πάνω δεν ήξερα.
Νωρίτερα ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα έλεγε άλλα στο δικαστήριο
Ο Γιώργος Ρουπακιάς περιέγραψε λεπτό προς λεπτό τι συνέβη το απόγευμα της 17ης Σεπτεμβρίου προκαλώντας την οργή του ακροατηρίου και την έντονη αντίδραση της πρόεδρου της έδρας, όταν έκανε λόγο για «μια απλή ανθρωποκτονία….».
«Δεν μπορείτε ποτέ να λέτε απλή ανθρωποκτονία…», αντέτεινε αμέσως η πρόεδρος.
«Πήγα στις πέντε το απόγευμα στα γραφεία. Μου λέει ο Πατέλης γύρω στις 8 παρά το βράδυ να πάω να πάρω κάτι τρικάκια από το Περιστέρι γιατί θα μιλούσε την Πέμπτη ο Μιχαλολιάκος. Εμείς ξέραμε ότι θα μιλήσει ο Λαγός μέχρι εκείνη την ώρα. Εγώ πήγα κάπου στην πλατεία Μπουρναζίου. Έμεινα εκεί περίπου 1,5 ώρα γιατί δεν τα είχε έτοιμα. Έφυγα γύρω στις 22.30», ανάφερε χωρίς να μπορεί όμως να πει σε ποιο τυπογραφείο πήγε το επίμαχο απόγευμα.
Στη συνέχεια υποστήριξε ότι έφτασε στην τοπική έντεκα παρά το βράδυ και επειδή είχαν «πεσίματα», έπειτα από εντολή Πατέλη πήγε δυο στενά πιο κάτω να τα παραδώσει.
«Φτάνοντας στις 12 παρά κοντά στο ραντεβού ήταν ο Καζαντζογλου με ένα μαύρο αυτοκίνητο για να του δώσω τρικακια. Χτύπησε το τηλέφωνο του εκείνη την ώρα και κάτι του είπαν. Το έβγαλε πίσω στο τσαντάκι του, που το είχε κάπου στον ουρανό του αυτοκινήτου. Φορούσε άσπρη φόρμα», ανέφερε ο κατηγορούμενος και συμπλήρωσε ότι λίγο νωρίτερα τον είχε καλέσει ο Δήμου, ο οποίος του ανέφερε το υπάρχει μήνυμα που τους καλεί όλους στην τοπική.
«Εμένα το μυαλό μου πήγε στο κακό με το μήνυμα. Σκέφτηκα μήπως μας έχουν πετάξει καμία μολότοφ ή έχουν σπάσει την είσοδο της πολυκατοικίας. Παλαιότερα μας είχε πει ο Πατέλης ότι όσοι μένουμε κοντά, όταν μας χρειάζεται να τρέχουμε. Εγώ προσπάθησα να βρω Πατέλη και Καζαντζόγλου αλλά δεν τα κατάφερα», εξήγησε σχετικά με το μήνυμα που καλούσε μέλη της οργάνωσης στην τοπική.
«Είπα στον Δήμου να πάει και ότι έρχομαι κι εγώ. Κατευθύνομαι στην τοπική, δεν βλέπω κανέναν απ’ έξω και συνεχίζω προς το ραντεβού μου με τον Καζαντζόγλου», πρόσθεσε.
Σε ερώτηση της Προέδρου σχετικά με το εάν ρώτησε τελικά τον Καζαντζόγλου για το μήνυμα, ο κατηγορούμενος είπε πως όχι, με την πρόεδρο να ρωτά έκπληκτη «μα λίγα λεπτά νωρίτερα τον ψάχνετε για να μάθετε και όταν τον είδατε μπροστά σας δεν είπατε τίποτα;».
Μετά το ραντεβού ο κατηγορούμενος είπε ότι κατευθύνθηκε και πάλι προς την τοπική και στο σημείο είδε Κομιανό, Σταμπέλο, Δήμου και Σκαλκο.
Στη δήλωση Ρουπακιά, ο Κομιανός πετάχτηκε από το εδώλιο λέγοντας «εμένα ρε; Εμένα;».
«Ήταν όλοι με αναμμένες μηχανές. Ήταν 8-10 μηχανές και κάποιες είχαν 2 άτομα. Κανείς δε σήκωσε κράνος. Εγώ από το σωματότυπο κατάλαβα κάποιους», είπε ο Γιώργος Ρουπακιάς, με την Πρόεδρο να του απαντά ότι είχε τοποθετήσει και τον Πατελη στο σημείο σε κάποια από τις απολογίες του.
«Ήμουν φορτισμένος και ταραγμένος κι έφτιαξα μια ιστορία από το μυαλό μου», απάντησε ο Ρουπακιάς.
Όταν ο Γιώργος Ρουπακιάς έφτασε στην τοπική, εκείνοι έφευγαν και ρώτησε «τι έγινε ρε παιδιά;», μου είπαν «την έπεσαν σε δικό μας στο Κερατσίνι και πάμε να την απεγκλωβίσουμε».
«Τους ακολούθησα με το αμάξι. Στη μέση της διαδρομής βρήκαμε και το Τζόρβα. Φτάσαμε στο Κοράλλι την καφετέρια. Βλέπω τον Παύλο Φύσσα και καμία εικοσαριά άτομα. Είχε τελειώσει ο αγώνας και δεν ξέρω αν ήταν παρέα του όλοι αυτοί ή απλώς τελείωσε ο αγώνας. Ήταν όλοι σταματημένοι μπροστά από την καφετέρια. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα», περιέγραψε στο δικαστήριο, υποστηρίζοντας πως δεν τον ήξερε καθόλου μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Αυτή του η φράση εξόργισε τον πατέρα του Παύλου Φύσσα που φώναξε. «είσαι ψεύτης!».
«Ήταν ο Φύσσας με καμία εικοσαριά άτομα. Έκοψαν μετά οι μηχανές, έκοψα κι εγώ και με κατάλαβε ο Φύσσας και μου φώναξε «γ@@@ το σπίτι σου», είπε.
«Ήταν μικρό το στενό, έκοψαν οι μηχανές, έκοψα κι εγώ. Δεν του απάντησα και άνοιξα την πόρτα για να κατέβω. Εκείνη τη στιγμή έρχεται ένα της ομάδας ΔΙΑΣ και μου χτυπάει το καπό και μου λέει «έλα, έλα», σαν να μου λέει φύγε. Έφυγα πήγα λίγο πιο κάτω και άφησα το αυτοκίνητο αλλά ήταν το μισό απ’ έξω. Βλέπω στο αντίθετο ρεύμα της Παναγή Τσαλδάρη μια θέση. Περίμενα να περάσουν 2 αυτοκίνητα και πήγα στο αντίθετο ρεύμα για να μπω να παρκάρω».
Πρόεδρος: Οι αστυνομικοί είπαν ότι υπήρχαν άνθρωποι με κοντάρια και λοστούς.
Κατηγορούμενος: Δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα
Π: Γιατί να το πουν αυτό οι αστυνομικοί;
Κ: Δεν ξέρω, αλλά δεν ήταν λογικό.
Π: Άρα είναι αναληθής αναφορά των αστυνομικών;Κ: Έχει κάνει πολλές αναληθείς αναφορές. Το ξέρετε.
«Μόλις άφησα το αυτοκίνητο βλέπω στο δρόμο τον Φύσσα με 3-4 άτομα ακόμα. Είναι 2-3 μέτρα πιο πίσω του τα άτομα. Είναι μια παρέα. Φωνές άκουγα αλλά δεν ξέρω από που. Διασταυρώθηκαν τα βλέμματα μας. Είχαμε απόσταση 4 μέτρα. Έγιναν όλα σε δευτερόλεπτα. Μάλλον με θυμήθηκε και μου λέει «τι είναι ρε;» κι έρχεται κατά πάνω μου. Ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου, τράβηξα χειρόφρενο και τράβηξα ένα μαχαίρι που είχα…», περιγράφει ο Ρουπακιας με την Πρόεδρο να τον σταματά.
Π: Μισό λεπτό. Γιατί πήρατε μαχαίρι. Ήσασταν στο αμάξι.
Κ: Τι να έκανα; Να έκλεινα τις ασφάλειες; Είχα ανοιχτά παράθυρα.
Π: Σήμερα αυτό θα κάνατε;
Κ: Ε τι θα έκανα;
Π: Είχατε την ευχέρεια να φύγετε. Όπου σας βγάλει ο δρόμος
Κ: Πως να φύγω είχε κίνηση;
Π: Να κλείστε ασφάλειες και παράθυρα. Κρατούσε μαχαίρι ή κάτι;
Κ: Όχι δεν κρατούσε. Αλλά ήταν ένα δευτερόλεπτο μακριά και είχε και 3-4 άτομα μαζί.
Π: Εσείς πήγατε να βοηθήσετε κάποιον στο Κερατσίνι υποτίθεται. Γιατί σταματήσατε εκεί;
Κ: Όχι, δεν τον ήξερα. Ήξερα ότι θα τους κυνηγήσουν; Ότι θα πέσω πάνω του την ώρα που παρκάρω; Αυτός σκέφτηκε προφανώς ότι πάμε να τον κυκλώσουν, όχι ότι εγώ πάω να παρκάρω. Υπέθεσα ότι τους κυνήγησαν οι Χρυσαυγίτες και όταν με είδε μπροστά του σκέφτηκε ότι πάμε να τους κυκλώσουμε.
Στη συνέχεια περιέγραψε τα κρίσιμα δευτερόλεπτα. «Στο αυτοκίνητο είχα ένα μαχαίρι. Και άνοιξα την πόρτα. Αν δεν είχα το μαχαίρι θα άνοιγα να φύγω πεζός. Θα ήταν η τελευταία λύση γιατί θα με έφταναν. Είχα το μαχαίρι. Βγαίνω έξω, κάνω ένα βήμα στο πεζοδρόμιο κι αρχίζει να με χτυπάει γροθιές. Κρατώντας το μαχαίρι έκανα τα χέρια μου προς τα πάνω για να προστατευτώ. Ήταν πιο ψηλός από εμένα. Τα σήκωσα για να προστατέψω το κεφάλι μου. Του έριξα στα πόδια για να κάνει πίσω. Όπως πήγα για τη δεύτερη είχε πέσει και τον πέτυχα στην καρδιά».
Π: Ο Ιατροδικαστής βρήκε χτυπήματα; Έχετε δει την έκθεση;
Κ: Έχω μαλακό τριχωτό κεφαλής και μου βρήκε κάποιες εκδορές. Στην έκθεση δεν αναφέρεται τίποτα.
Π: Η διαφορά ύψους με τον Φύσσα ποια ήταν;
Κ: Ένα κεφάλι περίπου…
Π: Την πρώτη φορά που τον χτυπήσατε;
Κ: Στο πόδι
Π: Όταν σκοπός κάποιου δεν είναι να σκοτώσει, επιλέγει μέρη που δεν είναι ζωτικά και τον αποδυναμώνει. Η συνέχεια γιατί χρειαζόταν;
Κ: Δεν έχω απασχολήσει ποτέ εγώ. Ούτε γήπεδο ούτε πουθενά. Το μόνο που θέλεις εκείνη την ώρα είναι να φύγεις από το χέρια του.
Π: Τα χέρια ενός ανθρώπου που σύμφωνα με τον ιατροδικαστή δεν σας έχει καταφέρει πλήγμα.
Κ: Ούτε να τον τραυματίσω ήθελα.
Π: Βρέθηκαν χτυπήματα στο θώρακα και την καρδιά
Κ: Όταν σε βαράει ο άλλος κι είσαι σκυμμένος, πάνω στην ταραχή και την τρέλα δεν καταλαβαίνεις. Την ώρα που τρως ξύλο…
Π: Ναι που ξύλο βέβαια δεν προκύπτει
Κ: Έχει γίνει μια απλή ανθρωποκτονία και… το έκαναν
Π: Δεν μπορείτε ΠΟΤΕ να λέτε απλή ανθρωποκτονία.