Νέα άδεια ζητά ο Κουφοντινας. Τι υποστηρίζει στο υπόμνημα που κατέθεσε

Να γίνει δεκτό το αίτημά του για χορήγηση νέας άδειας ζητά ο πολυισοβίτης της 17Ν Δημήτρης Κουφοντίνας  και απατώντας στις αιτιάσεις περί “μη μεταμέλειας του” τονίζει ότι “η ελευθερία των πεποιθήσεων και των στοχασμών προστατεύεται από το Σύνταγμα και τις διατάξεις της ΕΣΔΑ”.

Με πολυσέλιδο υπόμνημα που κατέθεσε ενώπιον του αρμόδιου Δικαστικού Συμβουλίου, διά της δικηγόρου του Γιάννας Κούτροβικ ο κρατούμενος ο οποίος βρίσκεται σε απεργία πείνας υποστηρίζει ότι στην περίπτωση του πληρούνται όλες οι τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις , που ορίζει ο νόμος. Επικαλείται δε ότι κάθε φορά που του χορηγήθηκε άδεια ,με απόφαση του Συμβουλίου των Φυλακών, ο ίδιος έκανε ορθή χρήση αυτής. Άλλωστε, όπως αναφέρει: «Η ελευθερία των πεποιθήσεων και των στοχασμών προστατεύεται από το Σύνταγμα και τις διατάξεις της ΕΣΔΑ, τόσο ως προς το δικαίωμα της εξωτερίκευσης όσο και ως προς το δικαίωμα της μη εξωτερίκευσης που και τα δυο εναπόκεινται στην βούληση του ατόμου και προστατεύονται ως τέτοια. Δεν βρίσκει επομένως έρεισμα στο νόμο η διερεύνηση στοιχείων φρονηματικού χαρακτήρα από τα αρμόδια όργανα χορήγησης Αδειών, διότι από καμία διάταξη του νόμου δεν προκύπτει ότι δικαιούται το Συμβούλιο να κρίνει τις πεποιθήσεις του κρατούμενου».

Ο Δ. Κουφοντίνας επισημαίνει ακόμη ότι μετά τη μεταγωγή του από τις φυλακές του Κορυδαλλού στις φυλακές του Βόλου, « τρείς φορές, 3 διαφορετικοί εισαγγελικοί λειτουργοί έκριναν, ότι συντρέχουν οι τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις για την χορήγηση της άδειας . Κατά την διάρκεια όλων των προηγούμενων αδειών που του χορηγήθηκαν, τηρηθήκαν ανελλιπώς όλοι οι όροι που τέθηκαν και καμία αντίθετη άποψη δεν διατυπώθηκε από την πλευρά των αρμοδίων για την χορήγηση οργάνων, καθώς ο Δ. Κουφοντινας επέδειξε τον οφειλόμενο σεβασμό στην άσκηση του δικαιώματος που του αναγνωρίστηκε».

Σημειώνεται δε, στο ίδιο υπόμνημα ότι « ο προσφεύγων μειοψηφήσας εισαγγελικός λειτουργός είχε συναινέσει σε προηγούμενο στάδιο σε αντίστοιχο αίτημα του κρατουμένου, ο οποίος έλαβε ως εξ αυτού την αιτηθείσα άδεια και καμία αμφισβήτηση δεν υπήρξε και δεν υπάρχει για την κατά τους όρους που τέθηκαν χρήση της άδειας εκείνης (και κάθε άλλης προηγούμενης άλλωστε)».

Σε άλλο σημείο επικαλείται πως « ο νόμος δεν εξαρτά παντάπασι την χορήγηση της άδειας από το είδος των ποινικών κατηγοριών για τις οποίες καταδικάστηκε ο κρατούμενος , ενώ η βαρύτητα της υπόθεσης λαμβάνεται υπόψη στο νόμο με την διάταξη που ορίζει τα ελάχιστα όρια πραγματικής έκτισης ποινής για την θεμελίωση του δικαιώματος στην άδεια».

Εξάλλου , συνεχίζει « σε κάθε περίπτωση , οι πράξεις αξιολογήθηκαν ποινικά από το Δικαστήριο που εξέδωσε την καταδικαστική απόφαση. Η ποινική αξίωση της Πολιτείας εκφράστηκε και επιβλήθηκε με την απόφαση του αρμοδίου Δικαστηρίου και στην εκτέλεσή της εξαντλείται. Το Συμβούλιο της Φυλακής καλείται να την εκτελέσει κατά την έννοια και τις διατάξεις του νόμου και μέσα στα πλαίσια που του ορίζει ο Δικαστής, δεν δύναται όμως να την επαναξιολογήσει ούτε να την κρίνει ούτε να την επιβαρύνει με οποιοδήποτε τρόπο, καθώς αυτό το δικαίωμα ανήκει κυριαρχικά στην Δικαιοσύνη, η οποία και αποφάνθηκε».

Σύμφωνα με τον Κουφοντίνα “ο κρατούμενος έχει το δικαίωμα να έχει τις πολιτικές , ιστορικές και ιδεολογικές του απόψεις , σύμφωνα με τις οποίες, όπως τις έχει εκφράσει και κατά τα Συμβούλια, πιστεύει ότι μπορεί να υπάρχει μια άλλη καλλίτερη και δικαιότερη κοινωνία, αλλά η πορεία προς αυτήν είναι θέμα της ιστορίας και αυτό δεν έχει στοιχεία αντικοινωνικότητας».

Πηγή